Przebaczenie: jak zapytać i dać sobie

„Błędem jest człowiek”. Kto nigdy nie słyszał tej maksymy od znajomego zaraz po wejściu na piłkę? The błąd Jest to rzeczywiście wrodzona wada natury ludzkiej, czego dowodem jest to, że często popełniamy błędy, nie zdając sobie sprawy z tego, co robimy lub staramy się naprawić. Grzeszymy za nadmiar i brak.

Jeśli przyjmowanie właściwych postaw wobec innych ludzi jest prawie niemożliwe, jak możemy pozbyć się niepokoju i ciężkiego sumienia, które pojawiają się, gdy zdamy sobie sprawę z błędu? Przepraszam tych, których ranimy? To naturalna odpowiedź.

Czas, który potrzebujemy uświadomić sobie błąd i próba naprawy tego się naprawdę liczy. Wiedzieć uznajemy nasze wady jest kwestią rozwoju osobistego: niektórym ludziom łatwo to zrobić przepraszampodczas gdy inni są bardziej dumni i dlatego czują się mniej komfortowo.

Takie podejście, choć stosunkowo powszechne, jest szkodliwe zarówno dla sprawcy, jak i poszkodowanego, ponieważ nie pozwala stronom omówić problemu, a następnie odpowiednio go rozwiązać.

Wiele osób ma trudności z przeprosinami, ponieważ czuje się osłabiona przez ten czyn. Przepraszając przyznajemy, że nie jesteśmy doskonali, a to boli naszą dumę ?, wyjaśnia psycholog Priscila Gaspar. Według niej „nic lepszego niż dialog, być może zapieczętowany uściskiem, a może trochę łez”.

?Napraw błąd To jest fundamentalne. Nie ma sensu przepraszać i nie robić nic, aby naprawić lub złagodzić konsekwencje niewłaściwego postępowania.

Z drugiej strony, jeśli ktoś naprawi błąd i nic nie powie, czy to dlatego, że duma jest nadal obecna i nie może czuć się komfortowo?

Chociaż nie działaliśmy w złych zamiarach, idealnie jest, abyśmy przyznali się do błędu i zwrócili się do drugiej osoby z poważnym przeprosinami za to, co się stało. To pierwszy krok w odczuciu ulgi w świadomości. To jest ważne naucz się wybaczać sobie. Duże sumienie, nawet po proszeniu osoby poszkodowanej o przebaczenie, może powodować zaburzenia emocjonalne, takie jak lęk, a nawet łagodne objawy depresji.

Według Priscili należy jednak zrozumieć, że porażka jest cechą człowieka. W ten sposób możemy lepiej radzić sobie z naszymi błędami i nie karać się za nie tak bardzo. Prosząc o wybaczenie, trzeba przezwyciężyć swój błąd, aby nie pogorszyć jakości życia. „Gdybyśmy zaakceptowali nasze niedoskonałości, łatwiej byłoby żyć z naszymi wadami i ograniczeniami”, podsumowuje psycholog.

Panie, ile razy mam przebaczyć? - 16 sierpnia 2018 r. (Kwiecień 2024)