Czy można kontrolować lęk?

Z łacińskiego niepokoju niepokój ma kilka definicji słownikowych: dolegliwości, udręki, zaburzenia umysłu spowodowane niepewnością, związek z dowolnym kontekstem zagrożenia itp.

Początkowo lęk jest naturalnym i normalnym uczuciem dyskomfortu, którego wszyscy doświadczamy w obliczu obecnego niebezpieczeństwa, które sprawia, że ​​przygotowują się na sytuację, która zmniejsza lub zapobiega ich wystąpieniu. Lęk ma funkcję zmniejszania dyskomfortu, ponieważ zapewnia impuls do rozwiązania sytuacji, które powodują niepokój, zwiększając stopień czujności, co zwiększa zdolność do działania w sytuacjach stresowych. Ale kiedy lęk wykracza poza normalny limit, zamienia się w niepokojący stan „zawsze czujny”.

Lęk nie może żyć w teraźniejszości, zawsze myśli o przyszłości i wszystkich złych wydarzeniach, które mogą się zdarzyć. Dobrym przykładem są ludzie, którzy boją się prowadzić samochód i zastanawiają się nad trasą do przebycia oraz różnymi sytuacjami (śmierć samochodu, wypadki itp.).

Podobnie wielu nie zdarza się dobrze przespać przed egzaminem lub prezentacją w firmie. W skrajnych przypadkach lęk może przekształcić się w zaburzenia, rozkładające się następująco:

• Atak paniki: Jest to kryzys ostrego i intensywnego lęku, krótkotrwały i przejawiający się objawami fizycznymi.
• Lęk napadowy:: Charakteryzuje się powtarzającymi się i nieoczekiwanymi atakami paniki lub atakiem, po którym następuje co najmniej miesiąc ciągłych obaw o nowe ataki.
• Agorafobia: jest to strach przed strachem, lęk odczuwany w miejscach lub sytuacjach, w których ucieczka może być trudna lub krępująca, a pomoc może nie być dostępna w przypadku złego samopoczucia z powodu objawów lękowych: duszności, pocenia się, zawroty głowy, omdlenia lub niekontrolowanie.
• Określone fobie: Jest to nadmierny i nieuzasadniony strach ujawniony przez obecność lub oczekiwanie na obecność strasznego obiektu lub sytuacji. Kiedy występuje silny niepokój, może to prowadzić do ataku paniki.
• Fobia społeczna: Jest to ciągły strach przed sytuacjami, w których ktoś wierzy, że jest narażony na osąd innych lub zachowuje się w sposób upokarzający lub wstydliwy.
• Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD): Charakteryzuje się obecnością obsesyjnych myśli (obsesji) i kompulsywnych aktów (rytuałów). Obsesje to pomysły, które pojawiają się wielokrotnie lub mimowolnie atakują naszą świadomość.
• Zespół stresu pourazowego: To właśnie wtedy, gdy jest się świadkiem traumatycznego zdarzenia obejmującego śmierć, poważne obrażenia lub zagrożenie dla integralności fizycznej jednego lub drugiego człowieka, zdarzenie to jest na nowo przeżywane.
• Uogólnione zaburzenie lękowe: Zaburzenie charakteryzuje się lękiem i nadmiernymi zmartwieniami (pełne obaw oczekiwania), które utrzymują się przez co najmniej sześć miesięcy.
• Zaburzenia lękowe wywołane substancjami: stosowanie alkoholu, amfetamin (powszechnie stosowanych w formułach odchudzających), kofeiny, marihuany (marihuany), kokainy, heroiny, halucynogenów (LSD), środków wziewnych (cola), środków uspokajających, nasennych i uspokajających.

Niepokój jest znakiem, że coś jest nie tak i dlatego należy rozwiązać jego przyczynę. Gdy poziom lęku jest wysoki, zaleca się stosowanie leków w połączeniu z terapią. Leki pomagają, zmniejszając lęk i pozwalając osobie mieć więcej? w terapii. Z czasem leki są zmniejszane, aż do zatrzymania. Dlatego lekarstwem na lęk jest terapia, a nie leki.

W codziennych sytuacjach, które budzą nasz niepokój, możemy stworzyć nawyki, dzięki którym nasze życie będzie zdrowsze i przyjemniejsze:

Ks. Piotr Pawlukiewicz : Jak kontrolować emocje, pohamować złość, myśleć racjonalnie? (Kwiecień 2024)