Jeśli dzisiaj zapytacie mnie, co jest dla mnie najgorsze, z pewnością odpowiedziałbym: strach. Myślę, że inne bardzo złe uczucia, takie jak udręka, lęk i wina, są do pewnego stopnia spowodowane strachem.
Nie ma naukowego dowodu na to, że jest biologiczny, jest naturalną cechą człowieka, czy jest uczony społecznie i kulturowo. Jednak to uczucie jest częścią naszego codziennego życia jako dzieci, z czasem zmieniając ich motywacje.
Dzieciństwo to okres, w którym dziecko zaczyna odkrywać świat poprzez interakcje z otoczeniem. Najpierw dziecko stara się poznać możliwości swojego małego ciała i nawiązać, poprzez niego oraz w sposób ewolucyjny, relacje ze światem zewnętrznym, które obejmują ludzi i rzeczy. Dobrym przykładem jest sytuacja, gdy dziecko odkrywa, że popychając przedmiot, może wybrać inny, który nie był w jego zasięgu.
W tej fazie ciągłej eksploracji i odkryć? zwłaszcza podczas rozwijania chodu i mowy? Rodzice często zalecają swoim dzieciom takie wytyczne, jak: „strzeż się, że upadniesz!”, „Nie wkładaj palca w szokujące gniazdo!” Mające na celu ich ochronę. Należy zachować ostrożność, aby dzieci mogły zrozumieć swoje granice otaczającego ich świata i stopniowo rozwijać własne mechanizmy obronne.
W miarę wzrostu wytyczne zmieniają się. Wysoko negatywne zwroty, takie jak „bądź ostrożny, co robisz!”, „Nie wpędzi mnie w kłopoty”, „Nie bądź głupi? stają się bardzo powszechne w relacjach między rodzicami a dziećmi. Ta forma nadmiernej? Orientacji? rodzice, kierowani ich przesadnym strachem? że przez większość czasu nie pasują do rzeczywistości, a nawet zaryzykować stwierdzenie? Jest często odpowiedzialny za formację dzieci i młodzieży z wysokim stopniem tego uczucia, co może prowadzić do trudności emocjonalnych i społecznych w wieku dorosłym.
Ważna wskazówka: na co dzień bądź świadomy, jeśli nie przesadzasz ostrożnie, słynny „Czy dla twojego dobra!”. Ukierunkowanie to dialog, przedstawienie dróg, możliwości, zaufanie.
Dziecko nie jest pustym polem, które odbiera tylko informacje. Potrzebuje ochrony i przewodnictwa, ale jest istotą myślącą, ma własne pragnienia i zdolność do zrozumienia w pewnym stopniu tego, co jest dla niej dobre, czy nie.
Ponadto dziecko lubi do pewnego stopnia bać się. Generuje adrenalinę, uczucie przygody i chęć pokonania. Dlatego, jeśli nie przesadzone, strach jest również korzystny dla jej zdrowego rozwoju emocjonalnego. Dzięki temu uczuciu może rozwinąć umiejętność stawiania czoła wyzwaniom, które mają ogromne znaczenie dla jej życia i przyszłości.
Dziecko, które żyje w środowisku, w którym zachęca się ją do odwagi i ma możliwość samodzielnego stawienia czoła sytuacjom? świadomie iw granicach swoich możliwości, czy warto o tym wspomnieć? a relacje oparte na zapewnieniu, dialogu i wzajemnym zaufaniu lepiej rozwijają twoją pewność siebie, poczucie odpowiedzialności i autonomii, a ty jesteś coraz bardziej przygotowany na radzenie sobie z nowymi sytuacjami przez całe życie.
2017 Maps of Meaning 04: Marionettes and Individuals (Part 3) (Kwiecień 2024)
- Dzieci i młodzież
- 1,230
