Rak sromu

Srom jest zewnętrznym narządem płciowym kobiety, wejściem, w którym znajduje się kanał moczu i pochwy. Składa się z dużych warg, małych warg, łechtaczki i błony dziewiczej. Rak sromu powstaje w jednej części sromu jako plama lub rana, która się nie goi i nie nasila się. Częściej występuje u kobiet po 50. roku życia, ale niektóre czynniki mogą powodować chorobę u młodszych kobiet.

Dlatego każda rana sromu, która goi się dłużej niż miesiąc, powinna zostać zbadana. Inne objawy raka sromu swędzą w okolicy intymnej przez długi czas i mogą, ale nie muszą być związane z pieczeniem i bólem podczas stosunku płciowego.

Każdy, kto miał kontakt z wirusem HPV, ma większe szanse na rozwój tego raka. Odłóż wstyd i nie czekaj, jak najszybciej udaj się do ginekologa.

Diagnoza i leczenie

Rozpoznanie raka sromu można postawić przez okresowe badanie ginekologiczne. Zmiany spowodowane przez chorobę można zidentyfikować gołym okiem lub za pomocą kolposkopu (urządzenie poprawiające obraz).

Innym sposobem na wykrycie tego raka jest test Collinsa, w którym podejrzane zmiany otrzymują barwnik (błękit toluidynowy), a następnie zmywacz (kwas octowy). W miejscach, które pozostają kolorowe, wykonuje się biopsję.

Leczenie raka sromu jest chirurgiczne i obejmuje dwa miejsca: srom i obszar pachwinowy (pachwinę). Węzły chłonne pachwiny (węzły chłonne) działają jako filtry obronne, które zapobiegają przemieszczaniu się guza w inne miejsce. Ale są dotknięte rakiem, należy je usunąć. Procedura usuwania zależy w dużej mierze od wielkości guza, a jeśli choroba jest na wczesnym etapie, lepszy wynik.

Życie seksualne po raku sromu

Wielkim mitem na temat raka sromu jest to, że po leczeniu kobieta nie może już uprawiać seksu. Srom jest tylko wejściem do pochwy, która pozostaje nienaruszona po operacji. Możliwe jest, że uczucie podczas stosunku seksualnego zmienia się po leczeniu choroby, ale kobieta może pozostać aktywna seksualnie, a nawet odczuwać przyjemność.

NAJBARDZIEJ ZŁOŚLIWE NOWOTWORY (Kwiecień 2024)